Powys, Drenewydd, Cefn Lea. Chwefror yr ugeinfed hyd at yr ail ar hugain. Mae hi siŵr o fod yn iawn i fi ddweud bod pawb a fynychodd y penwythnos wedi mynd am resymau gwahanol iawn. Rhai yn mynd i weld ffrindiau eto neu gneud ffrindiau newydd, rhai yn mynd oherwydd bod pawb yn ei hundeb Gristnogol hwynt yn mynd, rhai eraill yn mynd er mwyn ceisio ail lenwi’r tanc ysbrydol hyd yn oed. Ond un peth sydd yn sicr o’r sgyrsiau dwi wedi ei cael ar ôl Hen Wlad fy Nhad? Ydy bod Duw wedi defnyddio a bendithio pawb oedd yn bresennol drwy atgoffa, datgelu a tynnu pawb yn agosach at wirioneddau’r Efengyl.
Hawdd ydy ceisio cyfiawnhau’r patrwm bywyd yr ydym yn ei fyw yn ddyddiol. Gydag amryw o gelwyddau ac esgusodion pitw sydd yn cael ei llunio er mwyn gwneud i ni ei hunain deimlo yn well am y pechodau bach yr ydym yn ei gwneud a’i meddwl. A drwy hyn yn colli’r parchedig ofn tuag at Dduw oedd mor hanfodol i’n tröedigaethau personol ni.
Ond drwy neges glir llyfr Hosea (penodau 1,2 a 3) a gafodd ei bregethu syml ac eglur gan Jonathon Thomas. Gwelwyd sut oedd aberth Iesu Grist i fod i neud ni deimlo, cefais fy atgoffa o’r ffaith bod Duw wedi gneud cymaint er fy mwyn. “Fe’th ddyweddïaf a mi mewn ffyddlondeb, a byddi’n adnabod yr Arglwydd” (Hosea 2. ad20) . Gwelwyd pa mor ddinistriol ydy cael trydydd person neu gwrthrych arall rhwng ni a Duw fel yn sefyllfa Israel a Duw yn hanes llyfr Hosea.
Teitl y penwythnos oedd Talu’r Pris. Dwi’n cofio eistedd yn yr anerchiad cyntaf a meddwl, ‘Sut ma’ Jonathon am fynd ati i bregethu neges mor gyfarwydd mewn ffordd ffresh oedd yn newydd i fi’.
Y weddi gyntaf; “Defnyddia Jonathon i rannu dy air, rho dy Ysbryd Glan ar y gwaith yma yn Hen Wlad fy Nhad.”
Yn syth, roedd Duw wedi fy atgoffa i o un o’r gwirioneddau mwyaf. Roedd pethau yn argoeli i fod yn benwythnos heriol iawn.
Roedd trefn y penwythnos yn un a oedd yn rhedeg yn rhwydd, ysgafn gyda digon o amser i gymdeithasu. Cafwyd seminarau buddiol iawn ar ‘Y Cristion yn yr Eglwys a oedd yn cael ei arwain gan David Ollerton, Yn y Gymdeithas gan Elen Elias ac yn drydedd Y Cristion yn dioddef gan Steffan a Deborah Job.
Gwych oedd clywed gwaith Undebau Cristnogol ar draws Cymru yn ffynnu a llwyddo yn Nwylo cadarn doethineb yr Arglwydd.
I gloi, mae yn rhaid diolch i’r canlynol am yr holl waith trefnu, CymruGyfan, GIG, MEC, UCCF a’r Gorlan. Penwythnos hyfryd sydd yn llwyddo i ddenu Cristnogion ifanc o bob cwr o Gymru i glywed newyddion da'r Efengyl, sydd yn wych. Ond eto sydd ddim ofn herio’r pechadur hunangyfiawn.
